सपनिमै भात्किए म

जिन्दगीको गोरेटोमा आज ठक्कर खाए मैले

नचाहदै नचाहदै अबिइरल रुपमा आशु बगए मैले

आशाको त्यान्द्रो समात्दै गर्दा भसिन पुगे म

बिपनिमा रम्न नपाउदै सपनिमै भात्किए म

स्वर्गसारी सपनका महलहरु क्षणभर्मै बिलिन भए

समयको धारले आज हर बिश्वास छी या छी या भए

समयलाई जित्ने अठौत मेरो तर हार्न बिबस भए म

बिपनिमा रम्ननपाउदै सपनिमा भात्किए म

थाहा छैन कस्का निमित चलेका छन यि फोक्शहररु

किन किन बाँच्न वाध्य पार्छन यि गिदिहरु 

हर इक्ष्या बली चाडआयि मरेर फगत जिउदो छु म

बिपनिमा रम्न नपौदै सपनिमै भात्किए म